quinta-feira, 3 de julho de 2008

Al-Qahira

Levo catro días a viver no Cairo. Din que é unha cidade que te sorprende, positiva e negativamente o mesmo día varias veces, quizáis estas contradiccións do sentimento sexan unha constante das grandes cidades, porque eu tamén o sentín en Bcn.

Onte fun colher un taxi para voltar do trabalho para casa, ainda non fago este caminho pola noite a pé, tardo 45 minutos en caminhar aquilo que à xente lhe leva 20, pérdome por todas partes.

Saín a vía principal, pítame un coche, fago unha sinal coa man e o auto para. Subo detrás, dou a dirección, o taxista dime que non sabe ónde está e eu penso:

- "Este pretende me enganar"

Éste é un pensamento constante cándo es "guiri", é estranho estar no outro lado do espelho.

Empezamos a movernos: de ónde es? ónde trabalhas? vou para a dereita ou para a esquerda? pregúntame, e eu: Ehhhhh!!!! para a dereita, eso sí que o sei.

O meu taxista para unhas cantas veces para preguntar a dirección, esta experiencia xa a conhezo de cando tiven que ir a pensión....pero..... Julia deume a dirección e díxome que era unha rúa grande, que despois eu tinha que caminhar a casa un anaquinho, que todos os taxistas a conhecían......

- "Quéreme enganar- sigo a pensar-vaime dar mil voltas e vaime pedir 10 libras, eu pago cinco" saco as cinco libras da carteira.

Baixa de novo a preguntar, e eu tamén baixo, porque vexo un policía perto e...de tanto patrulhar sempre conhecen as direccións. Nada, voltas, voltas e máis voltas, de repente vexo unha lembraza.

- " Aquí, aquí, esto conhezo o"

- "Conhéces o! estupendo.

Chegamos a minha rúa, saio do auto e estendo o meu bilhete de cinco libras.

- "Non, non- dime- eu non son taxista"

- "Perdón???"

Volvo a ofrecer os cartos.

-"Non, non, este é o meu auto e eu non son taxista"

- "Shukran, sukran yazilan, min qalbii" ( Obrigada de corazón)- digo facendo una reverencia coa man no corazón.

Miro ben e vexo que, de verdad, aquel auto era negro máis non tinha números de taxi.

Marcho sorprendida coma unha nena pequena.

Foto: Cyril Le Tourneur d'Ison

Sem comentários: