Ista é a esclavitude do século XXI, trabalhar por unha miseria que non che chega para viver, non saber si a próxima semán terás trabalho ou non, non saber con certeza cánto é o teu soldo,... Así é a minha realidade laboral, fai dous meses que cobro finiquito no lugar de soldo, (porque todos os meses remato o contrato para seren contratada de novo), que non podo facer as contas do meu soldo porque non sei cánto é o soldo base, cánto me corresponde por finiquito, canto pola vacacións, canto pola paga extraordinaria; por moito que faga números, eles son sempre unha aproximación a minha nómina, sinto que todos os meses a minha empresa rouba 50 ou 60 euros do meu. Agora tenho contrato de catro horas, agora de seis, agora trabalho en neghro, agora trabalho de nove a sete e fago catro horas extra, agora trabalho de nove a cinco e...non tenho vacacións, non podo facer plans, estou atada o trabalho, à necesidade de teren un soldo e cubrir unha seguridade social.
Ainda que debo estar contenta, eu son mestra de español, tenho un trabalho do que gosto; hai moit+s outr+s vencelhad+s a merdas maiores para poder sobreviver.
Pensamos que vivimos con democracia e sen esclavitude, pero a democracia sen conhecemento, sen capacidade de autocrítica, sen reconhecemneto dos erros, sen pensamento social non é máis que unha dictadura do poder, e estes trabalhos de merda os que nos someten porque cada día somos máis humáns a englosar as filas do proletariado- burgués, ou do proletareiado sen conciencia, é unha nova esclavitude; ou a nova cara da antiga esclavitude.
Hoxe estou realmente cabreada pero por moito que o pense non sei a ónde liscar, as cousas están igual de mal en todas partes, o mundo divídese en ricos e pobres, ser rico é inmoral ser pobre é unha condena.
Ainda que debo estar contenta, eu son mestra de español, tenho un trabalho do que gosto; hai moit+s outr+s vencelhad+s a merdas maiores para poder sobreviver.
Pensamos que vivimos con democracia e sen esclavitude, pero a democracia sen conhecemento, sen capacidade de autocrítica, sen reconhecemneto dos erros, sen pensamento social non é máis que unha dictadura do poder, e estes trabalhos de merda os que nos someten porque cada día somos máis humáns a englosar as filas do proletariado- burgués, ou do proletareiado sen conciencia, é unha nova esclavitude; ou a nova cara da antiga esclavitude.
Hoxe estou realmente cabreada pero por moito que o pense non sei a ónde liscar, as cousas están igual de mal en todas partes, o mundo divídese en ricos e pobres, ser rico é inmoral ser pobre é unha condena.
Sem comentários:
Enviar um comentário