sábado, 15 de novembro de 2008

O poder


Maria, mi fufu de Madrid, dixome unha vez que eu miraba as cousas en demasia dende a perspectiva do poder...e posibel, nao posso dicer que nao, para min o poder esta en caseque todas as relacions humanas e unha cousa da que e preciso fuxir.

Agora eu tenho, por avatares da vida, un poder que produce medo en determinadas persoas, dependen de min. Nao e nada agradabel ver o medo nos olhos de outra persoa, pensan que tenhen que te tratar cun coidado especial porque pensan que as podes deixar en calquer momento, nao importa que ti intentes explicar lhes que nao tes pensado facerlhes dano...estan no seu dereito a desconfiar, tenhen dereito o medo...quizais eu tamen o teria na sua situacion. Pero e unha dor sentir esa soedade, saber que nao podes confiar nos olhos da outra porque a outra tem medo de ti....
O poder sempre e unha merda, anula, cega, produce soedade a quem a tem... O poder e unha carcere na que moitas veces entramos sen nos decatar e na que as veces ficamos se nos decatar..pero despois, un dia, o poder bate nas nosas caras tan forte que nos desfai...
Igual e super dificil ser consciente das tuas inxustas posicions de poder, penso.


Photo: Hassine Carmit

segunda-feira, 3 de novembro de 2008

Non sei....

Non sei por qué ha un murikinho de xentinha no mundo que anda a pensar que eu vivo unha vida que nao quero viver.
Ensinoume Amaya, fai anos, que os sentimentos negativos e meyor abandonar os antes de nascer, pero ensinoume Moira que os sentimentos chegan sin que os poidas controlar e despois ti decides qué facer con eles.
Ando un chisco farta de que algunha xente me mire por enriba do hombro e me faga sentir no seu mirar esa frase de: "Ti estás tola, nao sabes cómo vai a vida, semelha que naceras onte".
Eu quixera escupirlhes à cara: "sei xogar o teu xogo, minha nena, máis non me sae dos ovarios!!!!vivo así porque quero, é unha decisión tomada dende a conciencia, ou da consciencia".

E tenho que marchar a casa con este sentimento de merda dentro, e coa idea de que ando, de novo, a cair no pecado, porque cada unha de nos ten o dereito de viver como lhe pete, nao ha unha posición vital melhor que outra; pensan os meus mandamentos!!