Un chisco de min en cada parte, un chisco de min con cada persoa que quero, vou pr´aquí, vou pr´alí, vou de un lado o outro notando o valeiro das ausencias.
Debería poder parar a minha vida onde queira cando queira pero vou levada por ventos de outras persoas as que tamén quero e que tamén remata sendo ausencias.
As veces os encontros rematan sendo tamén reencontros e aburinhos( obrigada Cleopatra minha, quérote).
Ta bom...será o hashis, o galegismo, a caida en picado a realidade...calquera cousa levou de mín hoxe a ledicia da viaxem.
Foto: Antonio de Vico
